Η ηλεκτρονική βάση των συνδρομητών ελληνικών βιβλίων, από τον πρώτο γνωστό κατάλογο του 1749 ώς το 1922, οπότε το φαινόμενο της έκδοσης με συνδρομητές τείνει να εκλείψει χάρη στην κραταίωση ιδίως των σύγχρονων εκδοτικών οίκων, αντιστοιχεί σε 3.000 περίπου καταλόγους, δημοσιευμένους συνήθως στις τελευταίες σελίδες των αντίστοιχων εντύπων. Τα ονόματα δημοσιοποιούνταν ως ηθική ανταμοιβή για εκείνους που προαγοράζοντας την έκδοση είχαν βοηθήσει στην πραγματοποίησή της, επικυρώνοντας, και με τον τρόπο αυτό, το συμβολικό τους status. Εκτός από το ονοματεπώνυμο (άρα και το φύλο), το πατρώνυμο, τον τόπο διαμονής, τον αριθμό αντιτύπων για τα οποία προενεγράφησαν, συχνά στους καταλόγους αυτούς αναγράφεται το επάγγελμα-αξίωμα και ο τόπος καταγωγής των συνδρομητών καθώς και τα ονόματα-επαγγέλματα-αξιώματα των επιστατών της συνδρομής, οι οποίοι αναλάμβαναν να συγκεντρώσουν τα χρήματα και να διανείμουν τα αντίτυπα όταν τα βιβλία εξεδίδοντο.
Πρόκειται για έργο ζωής του Φίλιππου Ηλιού, το οποίο πραγματοποίησε με τη συνεργασία της Πόπης Πολέμη. Στον τόμο που τιτλοφορείται Ιστορίες του ελληνικού βιβλίου, όπου υπάρχει κατατεθειμένο το σύνολο των βιβλιολογικών του μελετημάτων του Φίλιππου Ηλιού (κυκλοφόρησε το 2005 από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, με εκδοτική φροντίδα των Άννας Ματθαίου, Στρατή Μπουρνάζου και Πόπης Πολέμη), βρίσκονται συγκεντρωμένα όσα συναφή μελετήματα πρόλαβε να δημοσιεύσει, και σε αυτά υποδεικνύεται τόσο το θεωρητικό πλαίσιο όσο και ο τύπος παρουσίασης του συνδρομητικού υλικού που σκόπευε να υιοθετήσει. Μετά τον θάνατό του η συμπλήρωση και διόρθωση της βάσης έγινε στο πλαίσιο του Βιβλιολογικού Εργαστηριού, με τη συνεργασία της Σάντρας Βρέττα.
